BEZ TYTUŁU | NO TITLE

2014

video Full HD, 42``, sound

Niepokój w odbiorze pracy Damiana Reniszyna może być interpretowany jako lęk spowodowany nierozróżnieniem ożywionego i nieożywione­go ciała. Na wideo bowiem „coś co jest martwe wykazuje zbyt duże podobieństwo do tego, co żywe”. A może to coś, co jest żywe, wykazuje podobieństwo do tego, co jest martwe? Artysta tr­zyma odbiorcę w niepewności – czy obiekt można zakwalifikować jako abstrakcyjną, spreparowaną formę, czy może jako bezpośredni, figuratywny i wyabstrahowany z większej całości element. To intelektualna niepewność i nieokreśloność wiąże pracę Reniszyna z „niesamowitym”. Ponad­to, jeśli utożsamimy „obiekt” z wideo z fragmen­tem ludzkiego ciała praca rozszerza swój wymi­ar o problem naruszenia granic ludzkiego ciała i zaburzenia jego integralności. „Jak gdyby skóra – ten delikatny zbiornik – nie gwarantowała już integralności «tego, co własne», ale przedziuraw­iona lub przezroczysta, niewidoczna albo napięta, ustępowała przed wyrzuceniem zawartości”

                                                                                                                                                   Agnieszka Sinicka, Niesamowite - lęk, którego nie można ukoić. (fragment tekstu do wystawy NIE/SAMOWITE, Galeria STARTER, Warszawa)

BEZ TYTUŁU | NO TITLE
NIE/SAMOWITE, Galeria STARTER, Warszawa
widok wystawy